به گزارش خبرگزاری حوزه، یکی از فیلمنامه نویسان مطرح دنیا در یکی از مصاحبه هایش با تأکید بر این که درک ژانر یکی از عناصر اصلی در موفقیت نویسندگان سینما و تلویزیون است، می گوید:" سخت ترین بخش نویسندگی در قالب ژانر، پرهیز از کلیشه هاست. "

ناگفته نماند که در همه جای دنیا چه در هالیوود و بالیوود، چه در سینما و تلویزیون کشورهای صاحب سبک اروپایی و چه در همین ایران خودمان، گاه گریزی از کلیشه ها نیست اما مهم آن است که به جای بهره گیری از ترفندهای تکراری و نخ نماشده که متاسفانه در بسیاری از سریال های تلویزیونی این سال ها همچنین فیلم های سینمایی شاهد آن هستیم، بتوانیم با خلاقیت به کلیشه شکنی پرداخته و در عین حال به الزامات و اقتضائات عرفی و اجتماعی و دینی متناسب با جامعه خود نیز پایبند بمانیم.

از سویی نباید از یاد ببریم که به هر حال انتظار مخاطب از رسانه ملی و حتی سینما، تلفیق وجه سرگرمی و جذابیت متناسب با ارایه محتواست که البته خود مساله در وهله نخست، مستلزم مهارت و ابتکار نویسنده و کارگردان است؛ به ویژه کارگردان هایی که خود نویسنده و مؤلف آثارشان هستند چه در مقام سریال ساز و چه در مقام فیلمساز.

در عین حال که سریال ها به خصوص باید به واقعیت های زندگی مردم نزدیک باشند، نباید از عنصر جذابیت و سرگرمی سازی البته به شکل معقول و صحیح آن غفلت کرد.

به دیگر سخن، کلیشه شکنی متعهدانه از جمله راز و رمزهای موفقیت در سریال سازی و البته فیلمسازی است، با این وجود نباید از این نکته هم غافل شویم که علاوه بر ضعف نسبی در سناریو نویسی، ضعف در پرداختن به پیرنگ های فرعی داستان، یکی دیگر از مشکلات جدی در این باره است که خود زمینه ساز بروز و ظهور کلیشه های رایج است؛ کلیشه هایی که در سال های اخیر تا حدی باعث دلزدگیِ مخاطب انبوه جعبه جادوی وطنی هم شده است.

به تعبیر برخی منتقدان مطرح سینما و تلویزیون ایران، متاسفانه در حال حاضر بسیاری از سریال های تلویزیونی، فاقد تنش دراماتیک جذاب و باورپذیر هستند، ضمن آن که به طور جدی دچار آفت کِشدار بودن بیش از حد می باشند به طوری که مخاطب احساس می کند سریالی که نهایتاً کشش و قابلیت ده قسمت را دارد، بی خود و بی جهت سی یا چهل قسمت به طول می انجامد.

روند تولید و پخش سریال های موفقی که در سالیان گذشته به روی آنتن تلویزیون رفتند همچون سریال" روزی روزگاری"، "صاحبدلان"، "وضعیت سفید"، " کیف انگلیسی"، "پدر سالار" در کنار سریال های بزرگ تاریخی و مذهبی همچون "یوسف پیامبر(ص) "، " امام علی(ع) " و "مختارنامه" نشان می دهد که اگر حمایت درستی از سازندگان آثار وجود داشته و از آن سو فیلمسازان به جایگاه مهم خود در امر فرهنگ سازی و اصل احترام به مخاطب، عنایت داشته باشند قطعاً شاهد آثار خوب و ماندگاری در این سطح خواهیم بود.

از سویی در سال های دهه شصت نیز پخش سریال های خوبی چون "هزار دستان"، " سلطان و شبان" و یا "سربداران" برای مردم آن چنان جذابیتی داشته که هنوز هم با بازپخش آن در شبکه های مختلف، خاطره های شیرین تماشای سریال در کنار اعضای خانواده و اقوام را برای انسان تداعی می کند.

سید محمد مهدی موسوی